Ako yung seryosong naka white. Akala ko serious face ang pose. yun pala, fake laugh. Wahahaha. Kaya ayan, iba ang expression ng mukha ko dito. Wahahahah. Ang mga taong ito'y mamimiss ko hindi lamang tuwing tuesday at thursday 2- 3pm. Mamimiss ko din sila MWF. wahahaha. Joke. I will treasure you guys, hanggat wala pa akong alzheimer's disease. wahahahaha. =)) God bless to all!

Philippine Games, mananatili ka sa aking puso, magpakailanman!

     Ang lahat talaga ng mga bagay sa mundo ay may katapusan. Isa nga lamang yata ang permanente rito, at iyon ay ang pagbabago. Ngunit bago pa maging sentimental ang bahaging ito ng aking buhay, gusto ko lamang sabihin na hindi ko malilimutang naging bahagi ako ng klase na ito. Isang klasesng hindi basta- basta. Klasesng hindi ordinaryo. Klasesng kakaiba. Nagbibigay kagalakan, bumubuhay sa natutulog na katawang lupang inari na ng mga makamundong isipin sa buhay, sa murang isipan pa lamang. Mga katawang napaglipasan ng panahon ng labataan, na nag hahanap ng sandaling maktikim rin ng mga baay na kakaiba sa nakasanayan nang mga pressure sa unibersidad na kinakaharap araw- araw. Sino ba anamn ang magsasabing hindi naging masaya ang PG experince nila! Magsalita na! Kung talagang hindi sila nag- enjoy, hindi ko na lamang alam kung ano pang kasiyahan ang konsepto nila sa buhay.... charot! Wahahahahah

    Minsan akoy dumaan sa sandaling tinanong ko ang aking sarili, kung tama aba nag edad ko sa isip ko... sapagkat marami ang nagsasabing hindi daw ako mukahang 18 sa pagkilos at pag- iisp,. pati na rin sa itsura, mas bata raw ako tingnan (thanks! XD). Pero ang totoo, hindi ko nga rin talaga alam. At minsan aking naitanong, tapos na nga ba talaga ang pagkabata ko? tapos na ba? weh, di nga? anu daw yun? huhuhuhuh

     Ako'y naging alipin ng mga libro, at ng silid- aklatan. Hindi ko ito pinagsisihan, sapagkat desisyon ko rin anamn ito, ngunit ang pinagsisishan ko lamang ay hindi ko na- enjoy ang pagiging bata. masyadong mga higer froms of mga alalalhanin sa buhay agad ang aking iniintindi sa buhay. Iyan nga siguro ang dahilan kung may eyebags ako, at naging permanent na sa mukha ko, since fetus pa lamang ako. Wahahahaha

     Masaya ang buhay, lalo na kung nag- eenjoy sa mga gingawa mo. Sa unibersidad, may mga bahagi ng buhay na tila madilim, at ganun din anman ay may mga liwanag din. Subalit bahagi iyan ng buahay, gaya ng araw at gabi. Hindi ka mabubuahya kung lagi ka lamang nasa araw. Subalit ang dapat isipin ay, hindi dapat magtagal sa isang bahagi... gaya ng sa madilim na bahagi ng buhay, dumadaan talaga yan... daanan mo lang... wag mong tambayan.... Wahahahaha

     Ako'y nagagalak sapagkat sa gintna ng mga malalaim na pag- aaral, may isang klasesng nagpaalala sa akin na, minsan dapat ay huminto numa, at bigyan ng pagkakataon ang sariling lumaya sa mga isiping nagpapahirap sa kalooban. Upang maging gaya ng isang sanggol, na kayang matulog ng nakataas ang kamay sa kanyang ulunan. na gaya ng isang paslit na pag nasaktan ay iiyak nalamang, at matapos ang iayak, ay wala na ang sakit. di gaya ng mga matatandang nagkikimkim ng sama ng loob na dinadala, minsan hanggang sa kabilang buhay pa.

       Natapos na, natapos na ang klasesng nagbigay ng mga masasayang ala- ala, mga bagong kaibigan, kwela at rock- on na guro, at maiingay na mga manong na walang sawang gumagwa sa gym habang kami ay nagkaklase. XD. Tapos na.... tapos na nga ba?\

       Bilang isang Pilipino, hindi rito nagtatapos ang mga bagay na ito. Dadalhin ko ang mga munting ala- alang ito sa aking paggulang, sa aking hinaharap. Makakarating irto sa aking mga anak, sa mga anak ng aking mga anak, hanggang sa manatili ito sa aking kultura, sa ating kultura.

       Ang Philippine Games ay hindi ordinaryong laro. Laro ito ng Lahi, Laro ito ng mga Pilipino! Mabuhay ka Grecia! Mabuhay mga kaklase ko! Mabuhay tayong lahat, tayong mga Pilipino!

Relay

First impressions:

Ang game na ito ay bahagi ng Inter- class activity sa Philippine Game. I was not actually making sali sa mga pisikal na laro. Lagi lamang ako sa mga individual games, like chess, dama,  arcade, plant vs. zombies, minesweeper, hahahaha. alam na. Pero I did not hesitate na sumali sa Relay na ito, though wala talaga akong idea sa laro na ito. Perosimple lang naman siya, as long as you have the swag to make it through the course, winner ka, and aslos with the help of your teammates.

During the game:

Lubdub. Lubdub. Lubdub. Iyan ang tunog ng puso ko nung nasa platform na ako. hahahaha. platform? may concert lamang? wahahahaha. No joke, kinabahan talaga ako! Bakit ba naman hindi, eh ang competitive ng kabilang section! with a coach pa sa harap na member din, pero yun nga, mala coach freddie roach sa pag co coach. wahahahah. pero ayun, i was not boiling it down as a serious competition. That day was just to make fun in the middle of serious things sa buhay unibersidad. araw iyon ng paglaya sa mga walang pakundangang school requirements. wahahahaha. kaya sabi ko na lamang sa sarili ko, enjoy mo na lang to. ma mimiss mo rinto. mapahiya ka man, eh ano naman, ndi ka naman nila kilalala. wahahahaha. except ng mga kakaklase at ng teacher mo.

Players: kailangan ng 8 memebers per group.
Playing area: Acad oval. wahahahah (marathon ang peg1 LOL)
Materials: wala ng iba pa, kundi ang iyong tibay, lakas ng loob at dedikasyon! Yown! wahahahah
Mechanics: The game was just straightforward. Kailangan mo lamang sundan ang path ng game! may mga obstacle kang madaraanan na dapat mong malampasan. malamang, alangan namang iwasan mo! wahahahaha

first obstacle: sisirin mo ang calamanasi sa dfagat. haru dyosmiyo, marimar. may palanggana, then may calamansi. kukuha ka ng isang piraso gamit ang bibig at dapat iluwa mo sa labas. bawal lunukin! wahahaha.

Second obstacle: face powder ka muna, haggard ka na eh stage. hindi ko naman ginustong magpulobios pa sa gitn ang katirikan ng arwa, pero bakit ipinasubsub nio ang aming mukha sa palangganang may harina! wahahaha. ang objective ng part na ito ay sumisid ng piso gamit ang bibig at idura sa plato. wahahahah. yikes!

third obstacle: Palayok ni manang bebang! Anyare ba sa piso niyo mga manang! napunta naman sa puwitan ng palayok na may uling! at hindi naman kaya kami mag kamouth cancer at puro bibig ang ginagamit na pangkuha? joke! wahahahaha imaginin ang muka na may harina na may uling sa nguso, at may lupa pa sa nguso dun sa isang memeber ng group namain. wahahahahah

Last obstacle: trip mo bang kumain ng puto seiko? eh ang pumitoe? eh kung ipagawa kaya sa yo ng sabay, maka arangkada ka pa rin kaya? at iyan ang aming pinatunayan sa last part. wahahahah. na walang imposible sa sipag at tiyaga, kay manny villar! wahahahaha! Ayun, may freee food naman opala sa huli. isang pirasong puto seiko mga koya. wahahahah

How I grade myself here:
I was a cooperative member. alam mo ba yung feeling an wala ka nang kalaban, pero kailngan mo paring tapusin ang game? alam mo ba iyon? wuhuhuhuhuhu. yung feeling na todo effot mo pa pero wala na? wahahahahaha. may pinaghuhugutan lamang? LOL

Pero sa totoo lamang, wala akongh kiyemeng matapos kong sumali sa haggardo versozang sambunot eh dereche nmaan ako sa relay na ito! wahahahahah! hectyic ang sched ni manong! charot! LOL
So, pagbigyan niyo na, Uno! Wahahahahah. XD

My award sa game: Hindi lamang umiikot sa piso ang mundo award. wahahahaha =)

War of the Digits

First impression:

 I have been always a math enthusiast. A math lover. A number addict. And as I imagined the game in the first place, it was not actually the same way as it turned out. The war of the digits is not a mindfreak battle, but it was so pisikalan. and i was built for it! wahahahaha. game na game ako dito! wohoooo! XD

During the game:

Masaya kaya ang game na ito! As in! To know why? read on these!

Players: Madaming players ang kailngan, as in! para mas masaya kayong mag gerahan. wahahahah

Roles: isa lamang, at iyon ay mag carry ng isang number!

Playing area: malawak dapat1 para masayang mag hilahan! wahahahaha

Mechanics: So here it is. Ang goal ng game is to make buo the given number at each round by forming the combinations coming from other groups' members! kailngan mong mangaladkad sa base mo ng mga taong taga kabila na may number na kailngan. Pag nauna kang magpasa group mo na ang panalo!

First variation: Ang unang variation ay hindi ka pwedeng mangsave ng kakampi mo.

Second variation: Pwede ka ng mangsave ng kakampi mo! By simply tagging ng kamay! (ay hindi, ng paa) wahahahaha

Experience:

Masaya ang game! Pag may mga pisikalang laro, nabubuhay ang dugo ko! Ewan ko nga ba, ndi naman ako pala away, pero ang sarap talaga sa feeeling ng may nakakaladkaran kang kaklse. wahahahah! ang mean ko talaga! pero tanung mo pa kay Rjay, hilahan talaga kami! wahahahaha

How will I grade myself in the game: 

Emerghard! Uno talaga! As in, i enjoyed much the game! Yung tipong may Bio1 class ka after, pero wala kang kiyemeng nakipagsapalaran sa mga kapawa mo kaklaseseng uhaw ang katawan sa paglalarong manggigitata ang mga pawis na naimbak sa taba! waahahahahah!

MVP of the game: Wala po talaga, kundi ako1 Ako na! Wahahahaha. Compared sa ibang laro, it is observable daw na nagpeperform ako kapag mga ganitong genre ang peg. waahahahah! XD

award on the game: War of the freak award! Wahahahaha. Isinangkalang pa ang mga numero eh mga tao talaga ang naggegerahan! Hilahan! Kalmutan! Kladkaran! Tilian! wahahahaha. So happy!

Nakamagkano ka?

First impressions:

Hala! Grabe ang tanong eh! PArang nag na night club lamang! Wahahaha. Nakamagkano ka ba? kagabi? wahahaha. Ayun, feeling ko gagamitan ito ng brain power sa math. Ihanda na ang limits, derivatives, integrals at kung ano pang kabaliwan niyo sa math! wahahaha. Unang pumasok sa isip ko, ano to, tindatindahan? BAhay- bahayan? palengke- palengkehan? wahahaha. Mala- aling Barang's sari- sari store lamang? wahahaha. Eh ayun ang naisip ko eh. at yun ang pumapasok sa isip ko the moment na i hear nakamagkano ka?

During the game:

Garbe manong, mga manang! May kwentahan ngang naganap mga koya, mga ateng! At syempre, na stress ang otak ko! Asos maryosep!
Roles: Middleman- ito yung bibilang ng pera, halaga nito sa market, then ito ang magrerelay sa mga buyers
           Buyers: ito yung mga kagrupo ni koya/ ateng
           Market: ito yung mga grabe kung magdecide, kung head ba or tail! wahahaha
Materials: Barya, at syembre the brains to compute. wahahahaha
Playing area: medio ok na ang katamtamang laki. Pero ndi sinlaki ng palingki ha?! ay sows! wahahaha
Mechanics: So ganito na nga yun... May mga groups, siguro 3 groups na magkakahanay. then pipili sila ng kanya- kanyang middleman to negotiate sa market. woah! stock markets ang peg! LOL Then ang bawat barya ay may halagang profduktong katumbas at presyo! If itoss na ang mga baryanes na itoes, sasavihin ng mga repowrters kung it's a tail or a head. Then kung ano ang savihin ni ateng dictator, un ang bibilangin mo. your goal as a middleman is to count those items as welll as the denominations at dapat maipasa mo ito sa mfga members mo hanggang makarating sa pinakadulong buyer. at dapat makompyut niya ang presyo ng mga bilihin at ibulong sa market. The math wizard wins the game! Ahahahaha
First variation: Pinag- iiba iba nila ang mga values ng pera kada round, so variation ito.
Second variation: Dalawa na ang magiging middleman, meaning two phases na din ang toss coinings! charrr. wahahahaa. Ayun, same goal, to be the first group to make bulong sa market the price of the commodities! wahahaha

Experience: So ako ang naging middleman dito. Wahahahaha. I can't stop laughing mga pre! May black magic kasi kaming ginawa dito1 and if i know, hindi lamang kami ang mapamaraang gaya nito! So ang black propaganda namain ay, ahahhahah. ako na mismo ang magkompyut ng price at yun na almang ang irelay kay koloterang buyer. wahahahah. naman, xempre, gulat na gulat ang mga teng at mga koyang sa ibang groups dahil sa aming math power, wahahahha. but really, kahit may black magic kami, hindi kami nananlo sa last round, but proven effective to sa first round. wahahahaha.

How I grade myself here: Uno! Yan ang grade nila sa Math.Wahahahaha! Syemperds, nag-effort ako mga dong, at ako ang naka- isip ng taktik! sooryy! But it's a good game! GG. Wahahahaha! XD

MVP of the game: Tenteneneneng! Si Rjay ryan bangs! Kinakareer niya ang pag kokompyot. wahahahaha

Award on the game: ang ibibigay kong award dito ay, "math long exam award"! wahahahah. nastress ang bangs ko! LOL

Feeling Close

First Impressions:

Wow, feeling close. Usong- uso ito kahit saang lugar. Gaya ng sa Unibersidad, makhit saang angulo ay may makikita't makikita kang FC o feeling close, lalo na kung sikat ka or mayaman ka, or matalino ka, or gwapo ka. Hahahaha. Ewan ko kung alin ako dito. Wahahahaha. Ayun, feeling close.... ako rin mismo ay nagiging feeling close din sa ibang tao, like...ummm, pag kailngan ng long pad, then since isa akong resourceful na mag- aaral, at natapos ang sem na hindi ako nakabibili ng long pad, ayun, FC FC din sa mga katabi pag may mga pagsusulit o gawain na kailngan ng papel. wahahaha. (technique to guys!)  Kelan pa ba? basta, iyan ang konsepto ko ng FCness. At malamang, yan din ang mangyari sa laro. Ito ang aking mga unang pagpapalagay. 

During the game:

Oh my Gawd! As in emargherd! Seriously? Ginawa nila kaming mas close pa sa close1 wahahaha. So basically, anb game ay parang relay. But you are in partners that tied on you as close as ever! Pero ang mas nakawiwindang pa ay, kapwa lalaki mo ang nakalingkis sa iyo! wahahaha. Ansabe. Kung gurl lang yon, edi mas ok sana, kaso, wala eh. wahahaha

Players: Requires many person

Roles: Member, and that is all. 

Materials: CD, panyo!

Playing Area: mas malaki, mas masaya! LOL

Mechanics: So ayun, just like a relay game, the goal is to carry the CD between you and your partner all through out the obstacles, and pass it on to other partners in the team, until you finished it. You have to finish the course the fastest time!

First Variation: The other member is blindfolded. Wahahaha

Second Variation: Both are blindfolded. T T 

Experience on the game:

LOL. Grabe ang closeness fever mga koya at mga teh! Kahit na yung tipong hindi mo anamn gaanung nakausap eh parang close na nga talaga eh! Ang FC! LOL. Nagkaroon na kayo ng exchnage of body perspiration! Ewe. LOL. wahahaha. Anyway, masaya ako dahil winner kami dito in at least one round. wahahaha. Iba na talaga, pag FC! wahahahaha

How I rate my performance here: Uno?! Wahahaha. Oy, grabe kaya! As in ang FC ko kaya. Like we're really best friends ni Koya ha! Ahahahaha. Emerghard, nakakalowka mga observers ha! Kinareer na namin siya as in for the sake of friendship! wahahaha. LOL Kaya Uno na! Ako na!

MVP of the game: Anyways, let me award this luxury to me, to the efforts I pushed on this relationship. LOL. ang saya lamang, pero sa totoo lang, ang mean ko kaya sa mga groupmates ko, kasi sinasabi ko, Go guys! bilisan niyo ha! Tayo dapat ang manalo.Go g go! (imaginin ang mga salita habang nanlalaki ang mga mata kong palihim na nagsasabi! wahahahah! At syempre, to the highest level din naman 

ang performance ko eh1 wahahaha. (BURN!!!!)

Award on the game: Malagkit na Pawis Award! alam na! wahahaha

 JUSTICE LEAGUE

First impression:

I am not a fan of this cartoon program, but I am aware of some of the characters, like Superman, Batman, Robin, Flash, Green Lantern, Hawk girl, Wonder woman etc. I started my thinking about the game with these stored infos in my mind. I though we gonna be look like children who will depict some of these characters. However, it was the more real definition of justice the reporters want to use in their game. I was impressed with this group because they were really Iskolars ng Bayan, since they thought of a game that the social phenomenon can be applied on. These are my first impressions on the game. 

During the game:

I was a little bit confused in the game since I was not able to understand it agad- agad. But as we moved on with the game, the mechanics are just easy. 

Players: Requires many person

Roles: the Judge

           the Corrupts

           the taumbayan

Materials: Any thing that can mark the playing area. 

Playing area: mas malaki, mas masaya at makakalaro kayo ng husto.

Mechanics: You have to draw a triangle. Each side, definitely three, will serve as the base for three groups of people. 

Main phase: The objective of the game is to capture the judge that is at the center of the triangle by simply moving him or her in their respective bases. The thrill here is that the three groups will be competing who will win the round. 

First variation: The Judge will go in the center, and will point his/her hands while turning around in that stationary position. After another assigned person to say stop, the group that will be pointed will be judged the corrupts. Their task will be to move the Judge to their base. The objective of the taumbayan is to protect the judge.

Second Variation: The judge will not be the goal, but to tag the group that will be pointed. The goal of the pointed group is to run for their lives until an assigned safe place. The group that will have the highest persons tag will be the winner

Experience:

 The game was so exciting, because it entailed cooperation to everyone in the group. You have to function as one to finish the objective at different variations/ phases of the game. 

How I rate my Performance here:

My grade here will be 1.25, because i'm good at running especially due to adrenaline rush. And yeas, I have mentioned adrenaline, it pumped and got me enjoyed the game, though it was sabaw at first. XD

How I rate the game: 

For me, the score of this invented game is 8, since it has passed my standards for a game.

MVP of the game:

 I would choose Paulo as MVP. He did performed well on this game.

Award: 

I would give this game "ang ulirang iskolar ng bayan award". hahaha. The award says it all. XD

Philippine Games

Lahat tayo ay dumaan sa pagkabata. Sino sa mga taong nasa mundong ibabaw sa kasalukuyan ang magsasabing wala siyang naging pagkabata? Sa bayolohikal na pananalita, walang pagdedebatihan. Ngunit ang mga sasagot ng wala silang naging pagkabata, marahil, ay sa sikolohikal na kadahilanan naka- ugat ang kanilang magiging kasagutan... sa tanong na BAKIT?

Kapag narinig mo ang salitang bata, ano ang mga bagay na pumapasok sa iyong isipan? Kung ako ang iyong tatanungin, simple lang. Kapag sinabi mong bata, siyempre, naglalaro iyan. Ito naman ngayon ang problema. Ano naman kaya ang nilalaro ng mga bata na iyan. Mga larong nakapagpapapawis ba, o dili kaya'y mga indibidwalismong laro na lamang. Patay tayo diyan!

Bilang mga Pilipino, masasabi nating bahagi na rin ng ating kultura ang mga laro na kinagisnan ng ating mga salinlahi. Bakit naging bahagi na ng ating kultura? Sapagkat lahat sila ay dumaan sa pagkabata, at sa pagkabata nagsisimulang mahubog hindi lamang ang pisikal na aspeto ng ating kalamnan, bagkus pati na rin ang ating mga pagpapahalaga sa buhay. Ano naman ngayon ang koneksyon ng laro sa pagpapahalaga?

Kung ating masusuri, ang lahat ng mga laro noong mga nakaraang panahon sa ating bayan ay hindi maaaring malaro kapag nag- iisa. Ibig sabihin, kailangan ng pagsasanib pwersa upang maranasan ng lahat yung tinatawag nating fulfillment ng panahon ng kabataan sa kanilang panahon. Di katulad ngayon, unti- unti ng nababago ang pananaw na ito, na tila ba nagsasabing hindi na kailngan pa ng kalaro para masabing ikaw ay nakapaglaro... ikaw ay dumaan sa pagkabata.

Sa klase na aking kinabibilangan sa asignaturang Philippine games, aking napagsuring karamihan sa mga mag- aaral ay namuhay na sa tinutukoy kong bagong pag- iisip. Hindi ko lamang ito haka- haka. Kung ikaw lamang ay naroon at nag- oobserba, marahil ikaw ngayon ay umaayon din sa aking mga tinuturan. Isang kongkretong pagpapatotoo ay sa tuwing sasapit ang mga laro na nangangailngan ng pagtakbo at pananaya, mga pisikal na gawain, ay tila sabik ang mga katawan ng mga mag- aaral na maglaro. Taliwas ito sa mga batang halos magsawa na ng paglalaro noong kanilang kabataan, at tila dapat ay may makikita kang pagsasawa kapag muli silang iniharap sa mga ganung uri ulit ng laro. Sa sitwasyon ng aking mga kamag- aral, makikinita ang mga kabataang tila uhaw sa laro... mga kabataang napaglipasan ng panahon... na naghahanap ng panahon at pagkakataon na mailabas ang espiritong nagnanais maningil ng oras... na minsan pa'y makaranas din ng pag- agos ng pawis, di dahil sa mga madudugong pagsusulit ng Unibersidad, bagkus ay mula sa kasiyahang dulot ng mga larong sumisimbolo ng pagka- Pilipino.

Sa blog na ito, aking ipakikita sa madla ang limang sa ganang akin ay nagpamalas ng kakaibang buhay, sigla at galak sa natutulog kong katawang lupa, na minsan pay nagpa- alaala sa aking ako'y kabilang rin sa mga kabataang napaglipasan nga ng panahon.


BABALA: Ang introduksyon ay masyadong parang terror na prof, super stikto sa grammar chuchu- chuchu. Asahang sa mga susunod na bahagi ay kalog, kwela, baliw ngunit naghahangad na makapagbigay ng impormasyon ukol sa itinuturing kong best philgames of the quarter para sa akin. Kaya sit back, and enjoy reading (a conyo, medio gayyish speaking but i'm not a gay, saying it at first before you think anything, ahahaha, and super duper baliw ito) kaya tara na! Maglaro na tayo, mga bata! =D